yeah, we all love birthdays -.-''

Adelynn liep door het tankstatoin en kocht een bosje mooi gekleurde bloemen, met langzame ongeinteresseerde stappen liep ze naar de man achter hat glas. ''Pomp nummer 6 en dit'' zei ze chagerijnig, ze haatte verjaardagen zeker die van haar moeders kant, Ze had geen zin om daar te zitten terwijl ze nog vele dossiers moest door kijken. Dingen die gaan over moordenaars, de zelfde soort die haar ouders had vermoord. en het deed lijken op een autoongeluk, gelukkigh wist ze zelf beter. Adelynn reed rustig naar het huis en liep naar de deur en belde aan. Toen de deur open ginbg met een krakend geluid zetten ze meteen een fake smile op. ''Gefeliciteerd oompje'' zei ze semi- vrolijk.

''Gefeliciteerd oompje' zei een licht vrolijke stem toen zijn oom de deur open had gedaan. Seth stond stil tegen de muur te kijken naar de andere bezoekers die gezellig zaten te praten. Verjaardagen... je moest er maar van houden, hijzelf vond een feestje zo nu en dan op zijn plaats maar dit was meer dan dwaas. Hij keek in stilte naar de deur en ving enkele glimpen op van de bezoekster. Seth beet op zijn onderlip terwijl hij nadacht. Hij moest vanavond weer gaan werken, een fijn zakcentje verdienen en het enige wat het hem kostte was een stukje van zijn ziel. Die langzaam wegrotte voor elke moord die hij deed, hij was geen harteloos persoon.... een mensen leven in zijn ogen was enkel niet veel meer waard. Met een zucht wierp hij een glimlach naar een neefje dat voorbij rende. De mensen die hier waren, als die hem al kende was het via zijn ouders toen hij nog klein was. Hij was niet meer het jochie van 16 jaar geleden dat met een bigsmile rondliep en heel vrolijk was. Nu kon hij iemand neerschieten zonder te knipperen of het maar ook iets te laten schelen. De dood kwam simpel... maar toch bad hij voor ieder slachtoffer dat ze op een betere plek kwamen.

--------------------------------------------------------------------------------

Adelynn pakte haar telefoon en toetste de lange codes in op het touchscreen van de iphone. Ze ging dossiers lezen, haar oom kwam naar haar toe ''Lynn wil je een stukje taart ''werd er gevraagd. Meteen keek ze op en verborg haar telefoon. ''lekker oom'' zei ze vrolijk. ze keek naar Seth die intussen binnen was gekomen, wat wat hij veranderd.

Seth staarde naar zijn Wave 2 en scrollde voorzichtig door de smsjes. Heel onvoorzichtig hadden mensen hem 'projecten' gestuurd. 1200, 800, 2300... redelijke bedragen voor zijn diensten. Alleen zijn oog voor die avond was ergens anders op gevallen. Hij zou zeven ruggen krijgen voor 1 kogel.... 3 over half zeven zou er een man bij een sushi restaurant komen die hij moest omleggen. De man zelf was van spaanse afkomst en zou een zalmkleurig pak aan hebben. Seth grijnsde in gedachten maar van de buitenkant glimlachte hij kalm naar zijn oom. Snel verwijderde hij de rest van de projecten en keek evenom zich heen. Hj zag een nicht staan... ook al was haar naam niet meer dan een vage schim in het verleden. Pas toen zijn oom 'Lynn' zei kwam de naam terug. 'Adelynn' fluisterde Seth zacht.

Adelynn keek op toen ze iemand haar naam hoorde fluisteren. Ze hechtte er geen aandacht aan en scrollde verder ze kwam bij het dossier van een assassin met de naar The Crow, ze las alles details. Ze was benieuwd wie deze koudbloedige assassin was. Ze dacht aan haar ouders, toen ze nog niets wist over het spion zijn, zonder de super hoge stress die het mee bracht. Adelynn keeg taart voor geschoteld, en had het niet door ze was diep in gedachte verzonken denkend aan haar ouders.

Seth besloot toch maar niet zo afstandelijk te zijn en liep op Adelynn af. "Hoe gaat het?" vroeg hij kalm. Na even kreeg hij geen antwoord en keek vluchtig bij haar op het beeld scherm. "The Crow? is dat een spelletje ofzo?" vroeg Seth grappend en keek Adelynn met een gulle glimlach aan. Hij keek zijn nichtje even aan en zuchtte. "Hoe gaat het? Lang niet gesproken...." zei Seth zacht. Hij twijfelde even maar hield zich verder stil, geen zin om nog verder te praten tot hij antworod had gekregen.