I came here, to visit the shopping mall.

Gracella was naar Perth gekomen. Ze had gehoord dat dit een goed winkelcentrum had. Dan moest je niet bij Gracella zijn. Ze hield ontzettend veel van shoppen. Ook moest ze maar eens nieuwe kleding aanschaffen. Ze zag er nu nogal erg opvallend uit, terwijl ze niet veel kwaad deed. Daarmee bedoelde ze dan dat Gracella gewoon respect voor iedereen had, maar voor de mensen die haar aanvielen dus totaal niet. Zuchtend liep het meisje het winkelcentrum rustig in en ging een winkel in. Ze wilde leuke kleding scoren.
Na een tijdje had ze de kleding die ze wilde nog niet gevonden. Gracella kwam de winkel uit en in het winkelcentrum was het stil, te stil. Dat vond ze wel. Voorzichtig keek ze om zich heen. Wat was hier toch allemaal aan de hand. Er was grote drukte en ineens was al die drukte weg. Terwijl het niet tijd was om de winkels te sluiten? Wild keek ze om zich heen. Ergens verderop hoorde ze schoten, van geweren. Haar ogen werden groot en keek wild om zich heen. Snel rende ze naar een uitgang, maar toen ze de hoek om wilde gaan, zag ze dat de ingang bezet was. Snel klom ze via de muur omhoog, op een tweede verdieping. Snel dook ze de wc's in, trok haar oude kleding uit en deed haar nieuwe kleding aan. Met een aantal geweren en messen op zak, kwam ze terug uit de wc's. Ze zag vanaf een positie die ze vanaf beneden niet konden zien hoe ze steeds dichterbij kwamen. Snel trok ze haar geweren en richtte die op de mensen die schoten. Gracella trok aan de hendel die aan het geweer zat. Daar ging het eerste schot. Snel trok ze zich terug, voor ze haar ontdekten. Ook ging ze gehurkt zitten en ging ze verder naar achteren. Er was nergens een trap in de buurt te verkennen. Zo snel konden ze niet bij haar komen. Snel stond ze op, rende over de brug die naar de andere kant van de hal liep. Ze klom halverwege op de railling. Sprong snel, en schoot de de mensen recht door hun hoofd en hart. Ze zuchte, toen ze op de grond kwam. Na nog een aantal uit de weg te hebben geruimd, deed ze de lijken maar naar een put ergens in de grond verderop brengen. Ook al snel liep ze weer terug naar het centrum. Ze was aan haar schouder wat gewond. Zuchtend keek ze naar de wond die nog hevig bloedde. Wat zou er nu gebeuren, moest ze die gewoon laten opdrogen? Rustig liep de vrouw naar een hokje, waar schoonmaak spullen stond. Rustig maakte ze de vloer schoon en de ramen van al het bloed. Nu zou ze haar zelf eens moeten gaan verzorgen, voor het echt te laat was. Plots hoorde ze voetstappen op de vloer. Wild draaide ze zich om.